Na czym polega zakrzepica żył powierzchownych?

Zakrzepica żył powierzchownych (ZŻP) to powszechnie występujący problem kliniczny o zwykle łagodnym i samoograniczającym się przebiegu. Z powodu wysokiego odsetka powikłań zatorowo-zakrzepowych niezbędna jest jednak indywidualna konsultacja lekarska i wdrożenie właściwego leczenia. Stan zapalny zwykle jest wtórny do zakrzepicy, dlatego stwierdzenie „zakrzepowe zapalenie żył” powinno odwoływać się wyłącznie do przypadków o podłożu infekcyjnym. 

Jakie są czynniki ryzyka zakrzepicy żył powierzchniowych?
Jakie są choroby naśladujące zakrzepicę żył powierzchownych?
Jakie są przyczyny zakrzepicy żył powierzchniowych?
Czy zakrzepicę żył powierzchniowych powinno się leczyć?

Jakie są czynniki ryzyka zakrzepicy żył powierzchniowych?

Zakrzepica żył powierzchownych może występować częściej u osób po 40. roku życia, ponieważ ryzyko zachorowania rośnie wraz z wiekiem. Predyspozycje do zachorowania zwiększa również otyłość (wskaźnik BMI >30 kg/m2), a także przebyta wcześniej zakrzepica. Ryzyko zwiększają również urazy, szczególnie wielonarządowe lub złamania kości udowej, miednicy oraz innych kości długich kończyn dolnych);

Jakie są choroby naśladujące zakrzepicę żył powierzchownych?

Zakrzepica żył powierzchniowych najczęściej mylona jest z zapaleniem żył powierzchownych dotyczącym istniejących uprzednio żylaków, zmiany zapalne zauważalne są na przebiegu żylakowatych żył, są wyczuwalne pod skórą i bardzo bolesne. Mimo silnego bólu, rzadko rozwija się w poważniejsze stadia, co sprawia, że leczenie odbywa się wyłącznie w domu.

Jakie są przyczyny zakrzepicy żył powierzchniowych?

Zakrzepica żył powierzchownych może mieć różne przyczyny. Może być spowodowana przez choroby autoimmunologiczne czy choroby nowotworowe.  Ponadto powodowana jest najczęściej przez zaburzenia przepływu krwi, a także uszkodzenia ściany naczyń w zmienionym fragmencie żyły.

Czy zakrzepicę żył powierzchniowych powinno się leczyć?

Zakrzepica żył powierzchniowych powinna być skonsultowana z lekarzem, który podejmuje decyzję o dalszym leczeniu. Najczęściej jest to leczenie zachowawcze. Rekomendowane są wyroby uciskowe (np. pończochy lub rajstopy kompresyjne), a także przyjmowanie leków z grupy tzw. niesteroidowych leków przeciwzapalnych.