Nadciśnienie płucne – objawy i leczenie
Nadciśnienie płucne to dość rzadka choroba, która powoduje wzrost ciśnienia w tkance płucnej. Objawia się ona przede wszystkim poprzez bardzo szybkie męczenie się – chorzy dostają zadyszki już po przejściu kilku schodków. Nadciśnienie płucne spowodowane może być chorobami serca, płuc lub przewlekłym tworzeniem się zakrzepów.
Spis treści:
- Czym jest nadciśnienie płucne?
- Nadciśnienie płucne – objawy
- Nadciśnienie płucne a zakrzepica
- Nadciśnienie płucne – diagnostyka
- Nadciśnienie płucne – leczenie
Spis treści
Czym jest nadciśnienie płucne?
Nadciśnienie płucne charakteryzuje się wzrostem ciśnienia w tkance płucnej (powyżej 25 mmHg). WHO wyróżniło 5 grup tej choroby:
- tętnicze nadciśnienie płucne, które może być wywołane przez leki, toksyny, choroby tkanki łącznej lub mieć nieznane pochodzenie,
- nadciśnienie płucne powstałe na skutek choroby lewej komory serca,
- nadciśnienie płucne powstałe na skutek choroby płuc,
- przewlekłe zatorowo-zakrzepowe nadciśnienie płucne,
- nadciśnienie płucne powstające na skutek nieznanej przyczyny.
Nadciśnienie płucne – objawy
Nadciśnienie płucne najczęściej objawia się poprzez:
- szybkie męczenie się,
- duszności podczas wysiłku fizycznego,
- powiększenie się obwodu brzucha,
- obrzęk kończyn dolnych,
- brak apetytu.
Nadciśnienie płucne a zakrzepica
Nadciśnienie płucne może być skutkiem ostrej zatorowości płucnej lub żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Powstaje ono w wyniku niezupełnego rozpuszczenia skrzepliny po epizodzie zakrzepowym lub zatorowym. Jest to jednak dość rzadkie powikłanie – występuje zaledwie u 1% pacjentów.
Nadciśnienie płucne – diagnostyka
Proces diagnostyczny pacjenta z podejrzeniem nadciśnienia płucnego rozpoczyna się od wywiadu lekarskiego. Następnie lekarz zleca pacjentowi wykonanie następujących badań:
- echokardiografii
- elektrokardiografii
- RTG klatki piersiowej
- gazometrii krwi tętniczej
- badania czynnościowego płuc z oceną zdolności dyfuzyjnej płuc dla tlenku węgla
- tomografii komputerowej
- scyntygrafii wentylacyjno-perfuzyjnej płuc
Nadciśnienie płucne – leczenie
Leczenie nadciśnienia płucnego dobierane jest indywidualnie do przyczyny choroby i stanu pacjenta. Najczęściej u chorych stosuje się leczenie farmakologiczne. Podaje się im m.in. inhibitory fosfodiesterazy typu 5, leki z grupy antagonistów receptora endoteliny oraz prostacyklinę. Często farmakologię wspomaga się tlenoterapią, która jest stosowana głównie w leczeniu domowym.
W niektórych przypadkach wykonuje się zabieg chirurgiczny – endarterektomię płuc. Polega on na usunięciu skrzeplin z tętnic płucnych. Zabieg ten jest najczęściej wykonywany u pacjentów z przewlekłym zatorowo-zakrzepowym nadciśnieniem płucnym.
Pacjenci z nadciśnieniem płucnym muszą zadbać o spokojny tryb życia. Powinni oni przede wszystkim ograniczyć do minimum wysiłek fizyczny.
Źródła:
- Daničić, M., Skoczylas, I., Skowron, W., Nowowiejska-Wiewióra, A., Niedziela, J., Gąsior, M. (2019). Zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne—aktualny stan wiedzy. Choroby Serca i Naczyń, tom 16, nr 3, 151–157
- Wieteska, M., Biederman, A., Torbicki, A. (2010). Nadciśnienie płucne zakrzepowo-zatorowe: epidemiologia, patogeneza i historia naturalna. Hematologia, tom 1, nr 2, 136-141.